Andavadoaka
Blijf op de hoogte en volg Herman en Mieke
06 April 2013 | Madagascar, Andavadoaka
Het weekend begint met een vlucht, ’s-morgens vroeg, naar het zuidwesten. Vanaf hier 200 km met een 4x4 naar het noorden door duinen, via wegen die onder water staan, kleine dorpjes en veel, heel veel zand. Onderweg baobab bomen in de ondergaande zon. Aan het eind van de dag komen we aan bij onze bestemming; een guesthouse aan de baai. ’s-Avonds eten we verse vis, rijst en een glas wijn, een eenvoudig maar heerlijk diner onder de bijna volle maan en een prachtige sterrenhemel met een fantastische Melkweg. De omgeving is feeëriek verlicht en ik voel me thuiskomen in een andere wereld.
Hier voelt het leven anders, een andere dimensie, geen haast, geen druk, nee gewoon zijn.
De volgende dag ontvouwt zich bij zonsopkomst een prachtig scenario; wit zandstrand, cactussen, een azuurblauwe zee en een strakblauwe lucht. Vogeltjes fluiten en zingen op de achtergrond in de struiken en er heerst verder een totale stilte, er is geen zuchtje wind. Eerst even heerlijk zwemmen in een heldere, warme zee en daarna ontbijten.
Muziek op de iphone op de achtergrond, de omgeving is fascinerend stil, vol en allesomvattend. Hier wordt je stil van, wordt je rustig en rijgen de dagen zich aaneen in een natuurlijk ritme.
En na een paar dagen realiseer ik mezelf dat ook het paradijs zijn beperkingen heeft en roept het werk weer.
Hier voelt het leven anders, een andere dimensie, geen haast, geen druk, nee gewoon zijn.
De volgende dag ontvouwt zich bij zonsopkomst een prachtig scenario; wit zandstrand, cactussen, een azuurblauwe zee en een strakblauwe lucht. Vogeltjes fluiten en zingen op de achtergrond in de struiken en er heerst verder een totale stilte, er is geen zuchtje wind. Eerst even heerlijk zwemmen in een heldere, warme zee en daarna ontbijten.
Muziek op de iphone op de achtergrond, de omgeving is fascinerend stil, vol en allesomvattend. Hier wordt je stil van, wordt je rustig en rijgen de dagen zich aaneen in een natuurlijk ritme.
En na een paar dagen realiseer ik mezelf dat ook het paradijs zijn beperkingen heeft en roept het werk weer.
-
06 April 2013 - 17:44
Fam. Boon:
Beste Herman,
Wat ben jiij toch een geluksvogel , met zo'n baan .Maar geniet er van zo lang het kan. Het is wel zo dat wij heel veel plezier beleven van de mooie foto´s en de verhalen die wij van jullie ontvangen.
De groeten van Gerda en Rien Boon. -
06 April 2013 - 18:35
Petra:
fantastische foto's Herman, kleurig, fleurig, om warm van te worden. Fijn dat je zo'n weekend hebt gehad, even een totaal andere omgeving. Lekker voor je. Groetjes, Petra -
06 April 2013 - 19:46
Hans Smulders:
Het is weer genieten van jullie verhalen. En de foto's zijn al zeker zo uitdagend. Geniet zo lang het kan! -
06 April 2013 - 23:10
Anneke:
Dag Herman, Leuk om weer eens wat van je te horen, zien en lezen. Ik hoop dat het met het werk allemaal lukt en fijn dat je tussendoor kan genieten van het prachtige landschap. Hou het in balans, dan genieten we weer met je mee. Liefs en groeten van anneke -
09 April 2013 - 10:53
René:
En ondertussen staat de A13 hier weer helemaal vol met file's en is de stress niet van de lucht.......
Of te wel: een betere baan had je niet kunnen vinden. Tot ziens op de Balou !!
Groeten René.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
