Over eten en natuurschoon
Door: Mieke (tekst) en Herman (foto's)
Blijf op de hoogte en volg Herman en Mieke
07 Januari 2015 | Thailand, Nong Khai
Het is 3 januari en terwijl Rudolf 'The Rednose Rendeer' luid door de speekers schalt bestellen we koffie. De kerstboom verlicht de honderden met nieuwjaarswensen beschreven 'geeltjes' die door bezoekers op de ramen zijn geplakt. Net als op veel andere plekken krijgen we ook hier niet wat we besteld hadden, we schrijven dat nu maar toe aan het volume van de kerstmuziek en drinken de cola alsof het koffie is.
Het is druk in het dorp, de Thai hebben een lang weekend en ontvluchten de grote stad. De markt, de tempels en vooral de restaurants doen goede zaken..
Bijvoorbeeld bij Daeng:
Wild zwaaiende schreeuwende Thaise dames moeten de hordes toegestroomde hongerige Thai scheiden van de mensen die net hun buik hebben vol gegeten.
In de enorme open keuken ernaast zorgen minstens zoveel zwarte koppies dat iedereen zonder te wachten voorzien wordt van tafels vol eten.
In de straat voor de ingang staat een enorme file auto's, die worden volgeladen met afhaal Daeng. Natuurlijk heb je dan ook mannen in pakken met fluitjes nodig die al dat verkeer een (juiste?) richting op dirigeren.
Een soort Mc Donalds maar dan op zijn Vietnamees. Nadat we die mierenhoop een aantal keren van een afstandje bekeken hebben, slaat de nieuwsgierigheid toe en storten ook wij ons in de massa... Eten bij Daeng is een ware belevenis: Filovelletje vullen met groenvoer, knoflook, peper, worst, komkommer, noodles, een schepje saus erop, dichtvouwen en dan in 1 keer in je mond stoppen....een ware smaakexplosie, iets voor onze eetclub!
Op de voorpagina van de Bangkok Post stond een foto wat onze en ook de aandacht van alle vakantievierende Thai trok. Éen van de tien wereld(natuur)wonderen noemde de taxichauffeur het die ons 's morgens ná het drukke feestweekend om 5 uur ophaalt. Nong Harn een enorm zoetwatermeer dat in deze tijd een eigen leven gaat leiden en omgetoverd wordt in een zee van rode waterlelies.
Terwijl de zon bloedrood verschijnt vanachter de horizon, varen we langzaam het enorme meer op. Overal om ons heen, zover het oog rijkt, steken de dieproze bloeiende lotus bloemen hun kopjes boven het water uit. Midden op dat grote meer, als de motor van bootje stil valt ervaren we een adembenemende schoonheid die met geen pen te beschrijven valt. De kracht van de natuur.
We hebben de afgelopen week weer van alles beleefd en in dit blog beschrijf ik alleen de twee uiterste, de drukte van de stad met alle vakantievierende thai en de inmense stilte van de natuur. We prijzen ons gelukkig dat we hier weer even deel vanuit mochten maken.
Morgen stappen we in de bus naar Bangkok en nemen we afscheid van de vriendelijke Isaan.
Warme groet, Herman en Mieke
Het is druk in het dorp, de Thai hebben een lang weekend en ontvluchten de grote stad. De markt, de tempels en vooral de restaurants doen goede zaken..
Bijvoorbeeld bij Daeng:
Wild zwaaiende schreeuwende Thaise dames moeten de hordes toegestroomde hongerige Thai scheiden van de mensen die net hun buik hebben vol gegeten.
In de enorme open keuken ernaast zorgen minstens zoveel zwarte koppies dat iedereen zonder te wachten voorzien wordt van tafels vol eten.
In de straat voor de ingang staat een enorme file auto's, die worden volgeladen met afhaal Daeng. Natuurlijk heb je dan ook mannen in pakken met fluitjes nodig die al dat verkeer een (juiste?) richting op dirigeren.
Een soort Mc Donalds maar dan op zijn Vietnamees. Nadat we die mierenhoop een aantal keren van een afstandje bekeken hebben, slaat de nieuwsgierigheid toe en storten ook wij ons in de massa... Eten bij Daeng is een ware belevenis: Filovelletje vullen met groenvoer, knoflook, peper, worst, komkommer, noodles, een schepje saus erop, dichtvouwen en dan in 1 keer in je mond stoppen....een ware smaakexplosie, iets voor onze eetclub!
Op de voorpagina van de Bangkok Post stond een foto wat onze en ook de aandacht van alle vakantievierende Thai trok. Éen van de tien wereld(natuur)wonderen noemde de taxichauffeur het die ons 's morgens ná het drukke feestweekend om 5 uur ophaalt. Nong Harn een enorm zoetwatermeer dat in deze tijd een eigen leven gaat leiden en omgetoverd wordt in een zee van rode waterlelies.
Terwijl de zon bloedrood verschijnt vanachter de horizon, varen we langzaam het enorme meer op. Overal om ons heen, zover het oog rijkt, steken de dieproze bloeiende lotus bloemen hun kopjes boven het water uit. Midden op dat grote meer, als de motor van bootje stil valt ervaren we een adembenemende schoonheid die met geen pen te beschrijven valt. De kracht van de natuur.
We hebben de afgelopen week weer van alles beleefd en in dit blog beschrijf ik alleen de twee uiterste, de drukte van de stad met alle vakantievierende thai en de inmense stilte van de natuur. We prijzen ons gelukkig dat we hier weer even deel vanuit mochten maken.
Morgen stappen we in de bus naar Bangkok en nemen we afscheid van de vriendelijke Isaan.
Warme groet, Herman en Mieke
-
07 Januari 2015 - 07:00
Marjolein:
Mooie foto's weer. Die Lotus bloemen op het meer lijkt me heel indrukwekkend... Lfs, Marjolein -
07 Januari 2015 - 08:16
Hans:
Ik heb het eerder gezegd Herman, bundel al je reisverslagen en maak er een boek van. -
07 Januari 2015 - 09:34
Paula Van Doodewaard:
Lieve Mieke en Herman. Prachtig verwoord, dank je wel. Nog veel plezier. Liefs paula -
07 Januari 2015 - 10:04
Sjaak:
Hoi Mieke en Herman, prachtig verhaal over de uitersten in een land met heel mooie foto's. Geweldig hoe jullie dit elke keer opnieuw voor elkaar krijgen! Veel plezier nog! Hartelijke groet, Sjaak
-
07 Januari 2015 - 10:30
Rene En Anneke:
Hoi Herman en Mieke, (is weer eens een andere aanhef....hi,hi), de allerbeste/lieve wensen voor het nieuwe jaar! Met het verslag was ik ook weer even in de Tropen, hoorde het vele geluid, rook de warmte en de geuren. Bedankt voor deze korte reis! Geniet van de terugreis, tot nu toe geen winter in Nederland. Mooie/lieve grote lotus op foto 13, tussen al die kleine lotussen. Kus van Rene en Anneke. -
07 Januari 2015 - 14:41
Sonja En Albert:
Hoi Mieke en Herman,
Natuurlijk van ons de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Nu nog een weekje genieten en dan helaas.............
We hebben wederom enorm genoten van jullie geweldige foto's en het leuke verhaal, krijg bijna het gevoel er zelf te zitten.
Geniet er goed van deze week!
Liefs en groetjes van ons, Sonja en Albert -
07 Januari 2015 - 17:21
Anne RSWP:
Eindelijk even de tijd genomen jullie reisverslagen te lezen. Wat prachtig om allemaal te lezen en de foto's te zien. En wat mooi dat jullie je hart hebben gevolgd ipv jullie reisschema, even thuiskomen en wellicht veel meer in rust komen dan een rondreis in een nieuw gebied? Nog een hele fijne tijd en hopelijk een paar mooie foto's voor in het schitterende, maar kale kantoor van Heel Europa! Groetjes, Anne -
08 Januari 2015 - 22:04
Marietje:
lieve allebei,
Prachtige tegenstelling: feestvierende Thai's en het mooie ,wonder-stille grote meer. Geef het een plekje in je hart!
Fijn dat jullie eind van deze week aan de terugreis beginnen.We missen je een beetje. Goede reis !
Liefs , Mam -
09 Januari 2015 - 09:41
Antine:
Hallo,
Dus toch de binnenlanden in gegaan. Ook daar is het prachtig :)
En het meer met de lelies is ook een mooie tip !
En ja en het eten, genoeg recepten voor jullie eetclub.
Alvast een goede terugreis gewenst!
Ik ga de kou opzoeken, skieen in Frankrijk
Groetsjes,
Antine -
15 Januari 2015 - 14:40
Rien En Gerda:
Het is weer een heel mooi verhaal en weer prachtige foto's van jullie. Eigenlijk is het jammer dat je
weer naar huis gaan. Wij wachten, met spanning de volgende reis af.
Bedankt voor de verslagen van jullie en de mooie foto's.
Goede reis terug.
Groeten van Gerda Rien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
