Kamperen aan zee
Door: Mieke (tekst) en Herman (foto's)
Blijf op de hoogte en volg Herman en Mieke
14 Mei 2017 | Canada, Powell River
Toen we aan kwamen rijden zagen we vanaf de kustweg het strand in de diepte al liggen. Daar aan de rand van de oceaan, waar de golven op de stenen klotsen, de zon vuurrood achter de tegenover gelegen bergen zakt, waar het janken van de zeehondjes en het gekrijs van de meeuwen onophoudelijk aanwezig is staan we drie nachten. Vlak naast ons plekje is het begin van Wellington Beach Trail, waar heel vroeger de stoomtrein over tufte is nu een wandelpad wat door de locals als hondenuitlaatroute of voor hun dagelijks rondje hardlopen wordt gebruikt.
"Hoor ik het goed" zegt een mevrouw die het pad opliep, zich omdraaide en terug kwam lopen. Het lijkt wel alsof ons Hollands geklets deuren opent: 50 jaar geleden was ze verhuisd van Hilversum naar Powell river. "Het is geweldig om hier te wonen, er is weinig veranderd in al die jaren, het is rustig en de mensen zijn zo vriendelijk".
Wij lopen natuurlijk ook de trail: naast vergezichten over het water vertellen bordjes alles over de bijzondere bomen, schieten de eekhoorntjes overal weg en klatert het water overal om ons heen naar beneden.
Op veel plaatsen doet de kust ons denken aan Zweden met zijn kust en houten huisjes in vrolijke kleurtjes. Zelfs de plaatsnamen verwijzen naar Scandinavië, Lund waar de highway 101 op houdt is hiervan een goed voorbeeld.
Om van Powell river naar Vancouver Island te komen moeten we voor de derde keer een grote Ferry op die ons in 1,5 uur overzet. Het is nog een hele kunst om de grote camper zonder kleerscheuren in het ruim van een ferry te krijgen en Herman doet dat alsof hij nooit anders deed, zie voor het bewijs de video.
In Courtenay brengen we de eerste nacht op het eiland door.
We rijden de camping op en er is niemand te bekennen, grote grasvelden aan de rand van een National park. We besluiten om maar gewoon ons 'huis' ergens neer te poten en vervolgens een rondje te gaan lopen. In het dorp is een museum wat vertelt over de geschiedenis.. Er is ook een koffietentje zoals we er al zoveel hebben gezien. Koffie is niet zo erg bijzonder maar alle zelfgebakken, biologische, cakejes en cookies zijn niet te versmaden.
Bij terugkomst op de camping staat de deur van een enorme camper met daarop het bord camphost open...."Hello, Hello": roepen we, waarop een dik mannetje met glimmende oogjes een luikje open doet..."Hi guys how are you?" Al snel weten we dat hij hier woont, gescheiden is, zien we dat zijn bed naast de frituur staat en er een wc-tje naast een geïmproviseerd bureau is gemaakt. Dat er nodig gecleand moet worden is ook wel duidelijk..
Borden waarschuwen dat het Bear area is en dat we voorzichtig moeten zijn met ons vuilnis. Beren zien we (nog) niet, wel veel herten die in de avondschemer naast de camper tegen de bosrand grazen.
Voordat we de volgende morgen verder rijden gaan we langs de plaatselijke supermarkt, slaan we in voor een paar dagen en gooien de benzinetank vol (je wil niet weten hoeveel liter er in zo'n ding gaat....) zodat we de tocht van west naar oost over het eiland kunnen maken, Uclueclet here we come.
Warme groet Herman en Mieke
"Hoor ik het goed" zegt een mevrouw die het pad opliep, zich omdraaide en terug kwam lopen. Het lijkt wel alsof ons Hollands geklets deuren opent: 50 jaar geleden was ze verhuisd van Hilversum naar Powell river. "Het is geweldig om hier te wonen, er is weinig veranderd in al die jaren, het is rustig en de mensen zijn zo vriendelijk".
Wij lopen natuurlijk ook de trail: naast vergezichten over het water vertellen bordjes alles over de bijzondere bomen, schieten de eekhoorntjes overal weg en klatert het water overal om ons heen naar beneden.
Op veel plaatsen doet de kust ons denken aan Zweden met zijn kust en houten huisjes in vrolijke kleurtjes. Zelfs de plaatsnamen verwijzen naar Scandinavië, Lund waar de highway 101 op houdt is hiervan een goed voorbeeld.
Om van Powell river naar Vancouver Island te komen moeten we voor de derde keer een grote Ferry op die ons in 1,5 uur overzet. Het is nog een hele kunst om de grote camper zonder kleerscheuren in het ruim van een ferry te krijgen en Herman doet dat alsof hij nooit anders deed, zie voor het bewijs de video.
In Courtenay brengen we de eerste nacht op het eiland door.
We rijden de camping op en er is niemand te bekennen, grote grasvelden aan de rand van een National park. We besluiten om maar gewoon ons 'huis' ergens neer te poten en vervolgens een rondje te gaan lopen. In het dorp is een museum wat vertelt over de geschiedenis.. Er is ook een koffietentje zoals we er al zoveel hebben gezien. Koffie is niet zo erg bijzonder maar alle zelfgebakken, biologische, cakejes en cookies zijn niet te versmaden.
Bij terugkomst op de camping staat de deur van een enorme camper met daarop het bord camphost open...."Hello, Hello": roepen we, waarop een dik mannetje met glimmende oogjes een luikje open doet..."Hi guys how are you?" Al snel weten we dat hij hier woont, gescheiden is, zien we dat zijn bed naast de frituur staat en er een wc-tje naast een geïmproviseerd bureau is gemaakt. Dat er nodig gecleand moet worden is ook wel duidelijk..
Borden waarschuwen dat het Bear area is en dat we voorzichtig moeten zijn met ons vuilnis. Beren zien we (nog) niet, wel veel herten die in de avondschemer naast de camper tegen de bosrand grazen.
Voordat we de volgende morgen verder rijden gaan we langs de plaatselijke supermarkt, slaan we in voor een paar dagen en gooien de benzinetank vol (je wil niet weten hoeveel liter er in zo'n ding gaat....) zodat we de tocht van west naar oost over het eiland kunnen maken, Uclueclet here we come.
Warme groet Herman en Mieke
-
14 Mei 2017 - 20:22
Mirjam:
Wat een heerlijkheid in een prachtige natuur! Geniet ze! -
14 Mei 2017 - 20:43
Paula :
Lieve Mieke en Herman.
Wat een mooi verslag en prachtige foto,s. Ik kan me voorstellen dat jullie intens genieten.
Nou wij reizen langs de zijlijn mee hoor.
Wat een joekel van een camper. Met recht een huis op vier wielen. Geweldig!
Liefs van Paula en Henk.
-
14 Mei 2017 - 21:28
Hannie En André:
We wensen jullie fijne vakantie toe. Dat zal wel lukken zo het 2e verslag te lezen. We hopen weer mooie foto's te zien. Veel plezier . Groetjes Hannie en André.
-
14 Mei 2017 - 22:19
Anette De Meij:
Jee wat een gevaarte! Kan je daar mee rijden? En de binnenkant ziet er ook mooi uit ;)
De natuur heeft wat weg van Noorwegen lijkt het, heel mooi in ieder geval! Hebben jullie vooraf de route bepaald? Veel plezier nog. Groetjes, Anette -
14 Mei 2017 - 22:34
Marjolein:
Dank je wel! Nu ben ik er ook een beetje.. -
15 Mei 2017 - 10:10
Anneke En Rene:
Lieve Mieke en Herman, jeeeeeeeeeetje, heb je een vrachtwagenrijbewijs Herman? Wat geweldig weer!! Genietze op en top!! En fijn dat we weer mee mogen genieten :-) liefs, Anneke en Rene -
15 Mei 2017 - 10:31
Hans:
Fijn jullie verhalen te lezen. Ogen dicht en je bent erbij!!! -
15 Mei 2017 - 11:27
Corella:
Prachtig land zeg, de uitgestrektheid is geweldig! Geniet nog lekker !! -
15 Mei 2017 - 13:08
Monique:
Waanzinnig mooi!
-
15 Mei 2017 - 15:38
Yolanda:
Mooie foto's en mooi verhaal weer. Lijkt me fantastisch om je huisje naast het water te stallen en daar te verblijven. Jaloers! -
16 Mei 2017 - 08:58
AnnekeKasper:
WoW, wat een joekel van een camper. Zaten wij destijds met z'n zessen in. Mooi daar hoir. Laat ons genieten van jullie mooie verhalen en foto's.
Wij zijn net terug van Passau Wenen op onze 19-jarige fietsjes. Had wel een medaille verdiend, vind je niet. Ook zo'n tocht is geweldig.
Blijf genieten. -
17 Mei 2017 - 00:33
Rene:
Wat een prachtige natuur daar en zulke aardige aanwijzers/begeleiders op die veerpont heb ik op de boot naar Terschelling nog nooit gezien...............hi,hi.
Fijne reis verder, knuffel Rene.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
