Blue Lagoon
Door: Herman en Mieke
Blijf op de hoogte en volg Herman en Mieke
12 Januari 2013 | Madagascar, Andavadoaka
Heel zachtjes glijdt de smalle piroque over het helgroene water. Het ritme van de peddels en de rollende golven vormen samen een natuurlijk stacato...... Alleen per bootje is de bewoonde wereld te bereiken.
We zijn inmiddels bijna een week op deze magnifieke plek. Een lodge aan een blauwe lagune. We zijn de enige gasten en hebben het poederwitte zandstrand en de zee voor ons alleen.
In totale rust worden we langzaam één met de wonderbaarlijke natuur. De luchten zijn een bijzonder schouwspel evenals de wind die het ene moment aanwakkert tot hard en het volgende moment totaal verdwenen is.
De zon is er altijd, het is hier tussen de 38 en 42 graden (ook snachts) waardoor het rieten parasolletje op het strand onmisbaar is. We volgen net als de locals het ritme van het licht; we staan op bij sunrise en gaan na de sunset naar bed.
Eten is een feest; vers gevangen uit de zee van kreeft tot enorme witvissen, grote garnalen en inktvis en dat met uitzicht over het wijde water met enorme rotspartijen, het koraalrif en een eilandje in de verte. Paradijs!
De reis hier naar toe was een avontuur op zich.
Tweehonderd kilometer in 8 uur, van Tulear naar Anavadoaka. Een weg vol met gaten, stenen en grote kuilen. Ook de grote 4 wheel drive die we gehuurd hadden had er moeite mee. Vooral de stukken die alleen maar door mul zand gingen waren een enorme uitdaging. We stranden dan ook, de kar was niet meer voor of achteruit te krijgen, de wielen leken zich met elke dot gas verder het zand in te graven. Daar sta je dan onder de brandende zon, met nog maar een klein beetje water .......
Onderweg dwingt de kracht van de natuur ook respect af. De Baobab bomen staan als mysterieuze reuzen in het landschap. Deze spectaculaire bomen kunnen 30 meter hoog en 10 meter in omtrek worden en er zijn bomen die meer dan 1000 jaar oud zijn.
Niet alleen op het land zijn unieke natuurwonderen ook in de riffen voor de kust is 80 procent van de planten en diersoorten uniek voor het eiland.
We maken contact met de vrijwilligers van Blue Ventures, een organisatie die zich inzet voor behoud van dit zeemilieu. We ontmoeten mensen in het dorp, bezoeken het ziekenhuis en een school. Drinken thee in een heel klein winkeltje en lachen met de kindertjes en zien hoe je met heel weinig super blij kunt zijn.
Het was een voorrecht hier een week te zijn, dit stukje Africa gaat in ons hart mee en ik weet zeker dat we hier nog vaak aan zullen terugdenken.
Terwijl het kleine 2 motorige vliegtuigje over de zanderige runway vaart maakt zien we dit prachtige plekje onderons langzaam verdwijnen ........op naar het laatste stuk van deze trip.
Warme groet Herman en Mieke
PS we hadden deze week geen internet, geen mailtjes, geen facebook, geen twitter en niet geluisterd naar radio 2 via de computer.......nu weer online.
We zijn inmiddels bijna een week op deze magnifieke plek. Een lodge aan een blauwe lagune. We zijn de enige gasten en hebben het poederwitte zandstrand en de zee voor ons alleen.
In totale rust worden we langzaam één met de wonderbaarlijke natuur. De luchten zijn een bijzonder schouwspel evenals de wind die het ene moment aanwakkert tot hard en het volgende moment totaal verdwenen is.
De zon is er altijd, het is hier tussen de 38 en 42 graden (ook snachts) waardoor het rieten parasolletje op het strand onmisbaar is. We volgen net als de locals het ritme van het licht; we staan op bij sunrise en gaan na de sunset naar bed.
Eten is een feest; vers gevangen uit de zee van kreeft tot enorme witvissen, grote garnalen en inktvis en dat met uitzicht over het wijde water met enorme rotspartijen, het koraalrif en een eilandje in de verte. Paradijs!
De reis hier naar toe was een avontuur op zich.
Tweehonderd kilometer in 8 uur, van Tulear naar Anavadoaka. Een weg vol met gaten, stenen en grote kuilen. Ook de grote 4 wheel drive die we gehuurd hadden had er moeite mee. Vooral de stukken die alleen maar door mul zand gingen waren een enorme uitdaging. We stranden dan ook, de kar was niet meer voor of achteruit te krijgen, de wielen leken zich met elke dot gas verder het zand in te graven. Daar sta je dan onder de brandende zon, met nog maar een klein beetje water .......
Onderweg dwingt de kracht van de natuur ook respect af. De Baobab bomen staan als mysterieuze reuzen in het landschap. Deze spectaculaire bomen kunnen 30 meter hoog en 10 meter in omtrek worden en er zijn bomen die meer dan 1000 jaar oud zijn.
Niet alleen op het land zijn unieke natuurwonderen ook in de riffen voor de kust is 80 procent van de planten en diersoorten uniek voor het eiland.
We maken contact met de vrijwilligers van Blue Ventures, een organisatie die zich inzet voor behoud van dit zeemilieu. We ontmoeten mensen in het dorp, bezoeken het ziekenhuis en een school. Drinken thee in een heel klein winkeltje en lachen met de kindertjes en zien hoe je met heel weinig super blij kunt zijn.
Het was een voorrecht hier een week te zijn, dit stukje Africa gaat in ons hart mee en ik weet zeker dat we hier nog vaak aan zullen terugdenken.
Terwijl het kleine 2 motorige vliegtuigje over de zanderige runway vaart maakt zien we dit prachtige plekje onderons langzaam verdwijnen ........op naar het laatste stuk van deze trip.
Warme groet Herman en Mieke
PS we hadden deze week geen internet, geen mailtjes, geen facebook, geen twitter en niet geluisterd naar radio 2 via de computer.......nu weer online.
-
12 Januari 2013 - 15:29
Bas:
Mooi verhaal, ga goed!
-
12 Januari 2013 - 16:56
Boon:
Lieve allebei,
Hiervan,van dit verhaal worden we alleen maar stil. Wat een voorrecht om dit samen te mogen beleven.
Liefs en een kus,
Mam en Papa.
-
12 Januari 2013 - 18:25
Petra:
Wat een prachtfoto's, daar wordt je inderdaad stil van, en dan jullie verhaal erbij, wat sluit het weer prachtig aan op elkaar. Wat een enorme ervaring moet dit weer zijn, heerlijk dat jullie hier zo van genieten. Warme groet en veel plezier op de volgende tijdelijke home. Petra -
12 Januari 2013 - 19:52
Milo En Melanie:
Prachtige foto's weer!
Geniet lekker van jullie laatste weekje!
Dikke knuffels M&M -
12 Januari 2013 - 21:15
Aria:
Wat weer een prachtig geschreven verhaal. zonder foto's zou ik mij er ook een goed beeld van hebben kunnen vormen. maar gelukkig waren er toch mooie foto's. weer bedankt.
-
12 Januari 2013 - 21:38
Elma:
Wat hebben jullie weer een onvergetelijke reis gemaakt,heel bijzonder.Mooi verhalen en foto's.Geniet nog even van het staartje.Groet Lup en Elma -
13 Januari 2013 - 11:32
Marjolein:
Zucht...
Zucht.....
ZUCHT......
:-)
-
13 Januari 2013 - 13:19
Anneke:
Zo te lezen genieten jullie weer van een prachtige vakantie in een bijzonder land! Om jaloers op te worden, maar door jullie verhalen en foto's geniet ik een stukje lekker mee. Liefs en groeten van anneke -
13 Januari 2013 - 15:24
Paula:
Lieve Herman en Mieke,
Wat heerlijk om zo mee te genieten van jullie prachtige reis. Ja en die foto,s.........om stil van te worden.
Lieve mensen nog een fijne week.............het is hier op dit moment best wel koud, geniet maar lekker van het zonnetje en de temperatuur.
Liefs Paula en Henk.
-
13 Januari 2013 - 19:55
Jopie En Lenny:
wat ziet het er mooi uit!!!!!!!!!!!!!! Veel plezier en geniet ervan. Groetjes uit Haarlem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
