Beetje gek maar wel leuk!

Met een een dubbel gevoel sta ik bij de kassa, “seniorenkorting graag”, zeg ik. Het had me nou zo leuk geleken als de de dame me wat onderzoekend had aangekeken of misschien wel naar mijn ID had gevraagd. Niets van dit alles. Met twee kaartjes á 0,30 cent lopen we richting de boot. Beste joekel, grote motor en op elke stoel ligt het zwemvest al klaar. Dat beloofd wat.

Als je 65 jaar wordt veranderd de wereld, in de vorige eeuw ging je dan gewoon naar het bejaardenhuis. Nu lopen we op mijn verjaardag in december in de warme zon in de tropen.

Onder een boom zit een leeftijdgenoot van me, voor hem staat een tafeltje met daarop een antieke typemachine. Aan de andere kant van het tafeltje is een klant aangeschoven. Met veel verve draait hij twee A4tjes met daartussen een blauw carbon papiertje in het apparaat al snel vermengd het ritmische getik zich met het straatverkeer.

Op straat gebeurd alles, eten is ook zo’n bezigheid. Ook als je jarig bent maken ze er hier een groot feest van. De tafel lijkt wel een altaar met plastic bloemen, ballonnen, nep kaarsen en allemaal in rosé, blauw of rood. De jarige schuift dan samen met zijn geliefde aan en krijgen dan een bakje friet met veel ketchup geserveerd. Het ziet er erg zoetsappig en voor mij weinig aantrekkelijk uit.

Natuurlijk zijn er ook airco restaurantjes waar je voornamelijk westers voedsel kan nuttigen maar wij prefereren het traditionele eten op straat. Taugé Ayam is de dish van hier, Lou Wong is the place to be. Ze serveren daar alleen dit gerecht en de locals staan in de rij om een tafeltje te bemachtigen. Wij schuiven achteraan, de omlooptijd is super snel…tafel, zitten, eten erop, eten en klaar. Met een klein half uurtje is het gebeurd, heb je in ieder geval nog wat aan je avond. Als je me vraagt of het lekker was dan zal ik een diplomatiek antwoord geven en mocht je eens in Ipoh zijn, try it yourself[e-1f604]

Maar goed terug naar de boot….We zijn niet de enige een hele bus Japanners monsteren ook aan. Eindelijk lijken we te kunnen vertrekken, de kapitein start de motor en daar gaan we. De boot vaart het heldere meertje omzoomd met steile kliffen op. Hij vaart langs de waterrand waar eigenlijk niet veel te zien is, ik verwacht dat we elk moment de bocht omgaan om dan het ruime sop te kiezen. Echter niets is minder waar, aan de overkant legt hij aan, de Japanners gaan van boord, wij blijven zitten in afwachting van het vervolg. We kijken elkaar eens aan, met een blik zie jij wat ik zie…..de kapitein draait de boot om vervolgens langs de andere oever terug te varen…..na 20 minuten verlaten we lachend de boot…dat was nog eens waar voor ons senioren geld.

Het is onmogelijk om alles wat we hier gezien hebben te beschrijven, de foto’s zijn daarom een goede aanvulling.

Morgen maken we een tocht met een gids naar een oude tinmijn en maandag gaan we met de trein verder naar Georgetown.

Fijn weekend, warme groeten,

Herman en Mieke

Route:[e-1f6e9]️Dubai, [e-1f6e9]️Singapore, [e-1f68c]Johor Bahru (Maleisië), [e-1f68c]Malakka, [e-1f68c]Ipoh