Portret van een dorp

Als de eerste zonnestralen boven de einder uitkomen lopen we een rondje door het dan nog slaperige dorpje.

Zo rond 6 uur zie je ze in de verte al aankomen. Op blote voeten met een horde honden in hun kielzog, de monniken verlaten de tempel op zoek naar eten. Ze zijn daarvoor afhankelijk van de mensen uit het dorp. Verspreid door de straten zitten mensen op ze te wachten. Als de monnik stopt en het eten in de bowl is gedaan, spreekt de monnik zijn zegen uit. Een stapje op weg naar geluk en rijkdom, in dit leven of anders wel in een volgend.

Langzaam ontwaakt het dorp, winkeltjes gaan open en de oude man veegt zoals elke dag, hetzelfde stukje straat schoon. Bij de 7-eleven is het al druk, kinderen halen daar een pakje drinken en zoetigheid voordat ze naar school gaan. Om de hoek wordt al gebakken, Kanom krok, poffertjes van kokos en rijst. Met veel liefde worden ze door de verkoopster voor ons in een schuitje van bananenblad gelegd. De taxichauffeurs nemen hun plek op de hoek van de straat in, wachtend op klanten.

Halverwege de ochtend drinken we koffie in het begin van het dorp. De was brengen we midden in de dorpsstraat bij een dame die ook de brommers verhuurt. Ze verkoopt ook tassen, allerhande drogisterij artikelen en ze spreekt een mondje Engels. Of ze op de foto wil, met een grote glimlach poseert ze voor haar shopje. Het winkeltje aan de overkant is aan de voorkant helemaal begroeit met prachtig paarsbloeiende bloemen. Twee oudere dames hebben daarin ieder hun hoekje, de ene beschildert waaiers en de ander maakt kleurrijke oorbellen. Tussen de bedrijven door toont langs het water, een visser trots zijn zojuist gevangen knoepers van vissen.

In het begin van ons verblijf was het even zoeken maar nu weten we precies waar je authentiek Thai food kan eten. Tussen de middag in een onooglijk tentje even buiten het dorp. Op de terugweg wippen we dan even aan bij het stalletje waar je het lekkerste fruit kan kopen, wat we later aan het waterkant opeten.

Aan het einde van het dorp staan onder een afdakje 3 tafels, er liggen kleedjes op en aan één ervan zit een ouder echtpaar. Ze zitten te knabbelen op oranje gekleurde zoutjes. We besluiten bij ze te gaan zitten en om wat te drinken. Ik wijs naar de knabbels en naar mijn eigen mond. Voordat we het weten is hij al op weg naar het kruideniertje aan de overkant en komt hij terug met 2 zakjes voor ons. Ouderen mensen worden hier met zichtbaar respect behandeld, door veel mensen worden we aangesproken met papa en mama wat we ondertussen als een eretitel zijn gaan beschouwen.

Als de zon langzaam weer achter de horizon verdwijnt lopen we ons laatste rondje. We eten bij een familierestaurantje; Oma zit in de luie stoel achterin de ruimte, moeder en dochter zorgen dat de gasten niets tekort komen, vader bakt roti’s en de kinderen spelen hun spel daar ongehinderd tussendoor.

Dan drinken we nog een biertje in een kroegje terwijl de reggae muziek luid uit de boxen galmt. Buiten worden sateetjes gebakken en terwijl de toeristen weer teruggaan naar de westkust valt de stilte….

Tien dagen in dit kleine dorpje, we hebben het onbeschrijfelijke geluk om daar even onderdeel van geweest te mogen zijn.

Gisteren hebben we afscheid van Old Town Lanta genomen, vandaag reizen we door naar Surat Thani.

Op 3 maart vliegen we terug vanaf Bangkok.

Sawadeekaa,

Herman en Mieke

Route:[e-1f6e9]️Dubai, [e-1f6e9]️Singapore, [e-1f68c]Johor Bahru (Maleisië), [e-1f68c]Malakka, [e-1f68c]Ipoh, [e-1f682]Butterworth,[e-26f4]️Penang, [e-26f4]️Butterworth, [e-1f68c]Kuala Perlis, [e-26f4]️Langkawi, [e-26f4]️Tammalang Pier, [e-1f695]Satun, [e-1f68c]Krabi, [e-26f4]️Koh Lanta [e-1f6fb]Old Town! [e-1f68c]Krabi, [e-1f695]Surat Thani